ปรีชาซีฟู๊ด บ้านอำเภอ จ.ชลบุรี

     ส่วนใหญ่การเลือกเข้าไปรับประทานอาหารในร้านที่ดูแล้วมีคนมารับประทานกันเยอะ น่าจะอร่อย หรือ ร้านที่เคยได้รับเครื่องหมายชวนชิมจากนิตยสารหรือนักชิมชื่อดังต่างๆมักจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง แต่ก็มีบ้างบางครั้งที่ร้านซึ่งมีคุณสมบัติเหล่านี้ครบถ้วนอาจทำให้คุณผิดหวังได้ ดังเช่นประสบการณ์ในครั้งนี้ของทีมงานของเรา “ปรีชาซีฟู้ด” คือร้านอาหารทะเลสดๆย่านบ้านอำเภอ จังหวัดชลบุรีที่เราอยากจะมาพูดถึงในวันนี้ ทีมงานของเราเลือกเข้าไปรับประทานอาหารที่ร้านนี้เมื่อวันอาทิตย์ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2552 ด้วยเหตุผลประกอบการตัดสินใจคือ เมื่อวันเสาร์ที่ 31 มกราคม 2552 ขณะขับรถผ่านร้านนั้นเห็นรถคนมาจอดกินกันเยอะมากจนหาที่จอดรถว่างไม่เจอและเมื่อเปิดดูหนังสือคู่มือแนะนำการท่องเที่ยวจังหวัดชลบุรีแล้วพบว่าร้านอาหาร “ปรีชาซีฟู้ด” นี้เคยได้เครื่องหมายชวนชิมการันตีความอร่อยจากนักชิมชื่อดังสุดๆ 1 ท่าน ประกอบกับบรรยากาศของร้านที่มีกุ้ง หอย ปู ปลา ให้เลือกอยู่ในตู้เลี้ยงแบบเป็นๆซึ่งรับประกันถึงความสดใหม่ของอาหารทะเลได้เป็นอย่างดี จนไม่น่าจะมีอะไรทำให้ผิดหวัง

บรรยากาศโดยรวมของร้าน

ปูทะเล กั้งกระดาน และหอยสด ๆ

     แต่เมื่อแรกเดินเข้ามาภายในร้านชำเลืองดูราคาอาหารทะเลสดที่แปะไว้หน้าตู้เลี้ยง ความรู้สึกประทับใจที่แอบมีไว้ในใจก่อนหน้านี้ก็เริ่มลดลงเล็กน้อยเมื่อได้พบว่าราคาของอาหารทะเลสดหลายชนิดแพงกว่าร้านขนาดใหญ่ใกล้เคียงที่เราได้ไปชิมมาก่อนหน้านี้(เราไปชิมอีกร้านใกล้ๆกันไม่เกิน 1 กม. เมื่อ 31 มกราคม 2552 และได้เขียน review ไว้ให้ดูแล้วครับ) เช่น กั้งแก้ว(กั้งตั๊กแตน)กิโลกรัมละ 1,300 บาท(ร้านใกล้เคียง 1,200 บาท) ,หอยเป๋าฮือกิโลกรัมละ 1,100 บาท(ร้านใกล้เคียง 1,000 บาท) แต่ราคาปูทะเลถูกกว่าอยู่ที่กิโลกรัมละ 800 บาท(ร้านใกล้เคียง 1,200 บาท) เราจึงเลือกที่จะไม่สั่งอาหารรายการที่แพงกว่ามารับประทาน ต่อไปนี้คือ รายการอาหารที่ทีมงานเลือกสรรมารับประทานกันได้แก่ 

1.ปลากระเบนผัดฉ่า ถูกยกมาเสิร์ฟพร้อมกับรูปลักษณ์ที่ผู้ซึ่งไม่คุ้นเคยอาจต้องประหวั่นพรั่นพรึงกับหางปลากระเบนดำเป็นชิ้นๆเห็นกันจะๆกับแนวกระดูกหาง โอ๊ววววววววว!!! สยดสยองได้ใจขาซาดิสม์จริงๆ ทีมงานของเราสั่งอาหารจานนี้มาด้วยเหตุผลคือว่า นานๆทีก็อยากลองของแปลกบ้าง สำหรับรสชาติคงบอกได้แค่ว่า กินได้แต่ไม่ได้ทำให้อยากกินอีกซ้ำเป็นครั้งที่สองแต่อย่างใด สรุปจานนี้ทีมงานเรารับประทานกันได้ไม่หมดจานครับ ราคาจานนี้อยู่ที่ 100 บาทถ้วน

2.หอยกระต่ายอบกระเทียม ด้วยรูปร่างที่น่ารักน่าชังคล้ายหอยตลับเพียงแต่มีขนาดที่ใหญ่กว่าหอยตลับหลายเท่า ทำให้ทีมงานของเราคิดว่ารสชาติของหอยสองชนิดนี้อาจอร่อยคล้ายคลึงกัน จึงได้สั่งเมนูนี้มากินโดยบรรจงเลือกหอยตัวโตเท่าที่คิดว่าน่าจะโตสุดในบ่อขึ้นมาให้ปรุง(ราคาหอยตัวละ 50 บาท ขนาดตัวประมาณ 1 กำมือผู้หญิง จริงๆทีมงานคิดว่าแพงแต่อารมณ์อยากลองของทำให้ตัดสินใจสั่งอีกล่ะ) ตามคำแนะนำของบริกรที่บอกว่าอบกระเทียมหรือไม่ก็อบเต้าซี่จะอร่อย และแล้วเมื่อหอยกระต่ายอบกระเทียมถูกยกมาเสิร์ฟเราก็พบว่ารูปลักษณ์นั้นสุดแสนประทับใจไฉไลสุดๆหากแต่ได้กระเดือกผ่านปากลงมาเท่านั้นแหละเราก็ได้พบกับรสชาติที่ยากจะบรรยายราวกับได้กินหนังยางเส้นใหญ่ๆอบกระเทียมซึ่งเราไม่แน่ใจว่าการที่หอยกระต่ายมันเหนียวได้ขนาดนี้นี่เกิดจากการที่เราเลือกหอยตัวใหญ่อายุมากเกินไปมาให้ปรุงหรือเกิดขึ้นจากกรรมวิธีการปรุงกันแน่ บทสรุปของจานนี้คือ กระเดือกไม่ลงครับ(เหลือกินไม่หมด)


3.หอยจอบอบเต้าซี่ มาถึงจานที่สามแบบหืดขึ้นคอกับหอยจอบตัวใหญ่ที่เลือกไปพร้อมๆกับหอยกระต่ายให้นำไปปรุงโดยอบเต้าซี่และแล้วทีมงานเราก็โดนไปอีกหนึ่งดอกกับบทเรียนราคาแพง(หอยตัวละ 50 บาทเช่นเดียวกับหอยกระต่าย)ดังสุภาษิตโบราณที่ว่า “สวยแต่รูป จูบไม่หอม” เปลือกภายในที่เงางามของหอยจอบรวมกับสีสันของเนื้อหอยและเต้าซี่ที่ผสานกันอย่างลงตัวช่างขัดแย้งกับรสชาติอันสุดรันทดเสียนี่กระไร เอ็นหอยที่เหนียวสุดๆพอๆกับเนื้อหอยจนเคี้ยวแล้วเหงือกแทบหลุดออกมาจากปากน่าจะเป็นที่ชื่นชอบของพวกบ้ากล้ามที่อยากจะเสริมสร้างกล้ามเนื้อบริเวณแก้ม(จะมีคนแบบนี้ไหมเนี่ย?แต่ที่แน่ๆไม่ใช่ทีมงานของเราอย่างแน่นอน) ซึ่งจริงๆแล้วการที่เอ็นหอยและเนื้อหอยเหนียวเช่นนี้คงเป็นเพราะทีมงานเราเลือกหอยที่ตัวใหญ่และมีอายุมากเกินไปก็เป็นได้ พอได้ลองลิ้มจิ้มรสอาหารจานนี้แล้วทำให้นึกถึงร้านอาหารสุดอร่อยราคาไม่แพงที่ดอนหอยหลอดซึ่งเราได้เคย review ไปแล้วก่อนหน้านี้ซึ่งก็คือ “ร้านลุงขันธ์” นั่นเอง ที่ร้านลุงขันธ์เราเคยสั่งเอ็นหอยผัดพริกไทยดำซึ่งขอบอกว่าอร่อยมากไม่เหนียวแต่แน่นเคี้ยวหยุ่น(เอ็นหอยขนาดเล็กกว่าเราเลือกที่ปรีชาซีฟู้ด)และเอ็นหอยที่เค้าใช้ก็คือเอ็นหอยจอบนี่เอง ซึ่งบริกรที่ร้านลุงขันธ์เคยบอกกับทีมงานเราว่าปกติจะไม่นำเนื้อหอยจอบมาปรุงอาหารเนื่องจากไม่อร่อย พอได้เจอเข้ากับตัวเองหลังจากได้ลองกินหอยจอบอบเต้าซี่ทั้งตัวแล้วทีมงานเราจึงเพิ่งระลึกชาติได้ จานนี้ต้องขอบอกว่าไม่น่าเลยจริงๆ(ไม่น่าสั่ง)


4.หอยโจงโดงผัดน้ำมันหอย ยังคงไม่หมดเวรหมดกรรมกันสักทีกับอาหารจานสุดท้ายนี้กับยางพาราดิบแข็งหั่นชิ้นผัดกับคะน้าน้ำมันหอย(แข็งกว่าข้อไก่ทอดอย่างน้อยประมาณ 3 – 4 เท่าเห็นจะได้) หลังจากอธิบายมา 3 จานขอสรุปจานสุดท้ายนี้เลยว่าอย่าสั่งมาเลยครับกับอาหารราคา 200 บาทจานนี้(เราเตือนคุณแล้วนะ!!!!!)





     ข้อดีที่เราประทับใจของปรีชาซีฟู้ดก็คือ ความเอาใจใส่ต่อลูกค้าของบริกรประจำโต๊ะที่คอยแวะเวียนมาสังเกตว่าเราขาดเหลืออะไรและให้บริการได้อย่างฉับไวไม่ต้องหงุดหงิดครับ

      ท้ายนี้เราไม่แน่ใจว่าที่ทีมงานท่องเที่ยวดอทคอม(www.Thongteaw.com)ของเราต้องมาเจอกับวิบากกรรมในการรับประทานเช่นนี้เป็นเหตุมาจากเราเลือกอาหารที่สั่งไม่ค่อยเหมาะสมหรืออย่างไร แต่เห็นจำนวนคนที่ทยอยเข้ามาในร้านเรื่อยๆไม่ขาดสายก็ทำให้คิดไปว่าที่นี่น่าจะมีของอร่อย(เท่าที่สังเกตโต๊ะอื่นๆของอร่อยน่าจะเป็นพวกอาหารทะเลสดนึ่ง หรือลวกจิ้มเป็นหลักเพราะเท่าที่เราชิมน้ำจิ้มทะเลของร้านก็อร่อยดี)อย่างไรก็ตามหากคุณๆผู้อ่านอยากจะลองมารับประทานอาหารที่ร้านปรีชาซีฟู้ดแล้วล่ะก็ แนะนำว่าอย่าอวดอุตริพิสดารสั่งอาหารเมนูเดียวกับที่เราสั่งมาก็แล้วกัน สุดท้ายเราหวังให้ทุกท่านโชคดีมีสุขไร้ทุกข์หากได้มารับประทานอาหารที่ร้านนี้ครับ

อาหารทะเลจากครัวปรีชาซีฟู๊ด

การเดินทาง :ใช้ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 3 (ถนนสุขุมวิท)มุ่งหน้าจากตัวอ.พัทยาสู่อ.บางเสร่ ตรงไปจนเลยโอเชี่ยนมาริน่ายอร์ชคลับอีกไม่ไกล(ประมาณไม่เกิน 15 – 20 กิโลเมตร)จะมีทางแยกด้านขวามือมีป้ายบอกทางไปวัดอัมพาราม ,ชุมชนบ้านอำเภอ ให้เลี้ยวขวาตามทางแยกเข้าไปไม่เกิน 500 เมตร กรณีไม่มั่นใจสามารถสอบถามทางไปร้านปรีชาซีฟู้ด ,หรือศรีนวลซีฟู้ดที่อยู่ใกล้ๆกันกับชาวบ้านที่อยู่ละแวกนั้นได้ส่วนใหญ่จะรู้จักกันดี มีข้อสังเกตคือหากขับรถมาจนถึงทางเข้าวัดญาณสังวราราม ,เขาชีจรรย์ซึ่งอยู่ทางด้านซ้ายมือแล้วล่ะก็แสดงว่าขับเลยร้านอาหารทะเลย่านบ้านอำเภอ(ปรีชาซีฟู้ด ,ศรีนวลซีฟู้ด)มาพอสมควรแล้ว